1,5 jaar

Lieve Florian,

1,5 jaar geleden werd jij ‘s morgens wakker.
Je lag tegen Celeste aan in de co-sleeper en ik lag aan de andere kant naast jou. Als ik toen had geweten dat het jouw laatste dag zou zijn geweest had ik je geknuffeld, kusjes gegeven en je nooit meer losgelaten.

Maar helaas…nog geen 11 uur later deden de artsen er alles aan om jouw hartje weer aan de praat te krijgen. En nog geen 14 uur later was je alweer thuis en lag je levenloos in de box.

En nu is het alweer 1,5 jaar later.

Alles gaat door. Mensen praten steeds minder over jou, wat natuurlijk logisch is.

Terwijl voor ons de wereld nog steeds op zijn kop staat. Natuurlijk is het wel wat rustiger. Alhoewel ik 5 augustus word geopereerd aan mijn rug. Eindelijk. Het is een loodzware operatie van 8 uur waarbij het verbrijzelde bot wordt gemaakt met ander bot uit mijn lichaam. Vier wervels worden opgekrikt en gestabiliseerd hier komt een titanium kooi omheen en gelijk wordt mijn scoliose aangepakt. Het gaat een lang herstel worden en ik zie wel op tegen de tijd daarna. Niet eens zo zeer tegen de pijn maar wel tegen de tijd dat ik niets kan doen. Ik ben vrij hyper actief, zeg maar:-).

Wanneer ik nu een moeilijke dag heb, zorg ik voor afleiding. Dat wordt moeilijker. Daarnaast merkte ik dat ik vorige week bij het pre-operatieve onderzoek gestrest werd van al die piepjes, de geur en de typische ziekenhuisgeluiden. Wij hebben natuurlijk zo lang en vaak in het ziekenhuis geslapen.
Nu moet ik er weer een week blijven en door wat jou overkomen is, is dit voor mij moeilijker.

Maar lieverd, hier kom ik ook wel weer doorheen. 

Ik ben op doktersadvies 30kg afgevallen en een jaar gestopt met roken. (Ik was daar al heel lang mee gestopt maar na jouw crematie was ik weer begonnen en daar baalde ik zo erg van.)

De kindjes waren wel bang toen ik vertelde over de operatie en het ziekenhuis. Jij overleefde het immers ook niet.
Gelukkig gaan de kinderen die week naar mijn ouders op de camping en hoeven (en mogen ivm Corona) zij mij niet te zien in het ziekenhuis. Ik hoop wel met ze te kunnen videobellen, want ik kan moeilijk zonder hen.

Je zelf ontworpen urntje is af en staat prachtig. Het beschrijft precies jou.

Tot zover mijn briefje aan jou lief Knulletje☀️
je bent geen seconde uit mijn gedachten😘

Veel plezier daarboven vandaag met Saar, Cato, Robin, Amelie, Emily, Jens, Matthijs, Samuel, Emma en Noah. Het zal wel erg gezellig zijn met zijn allen❤️😘
Hou van jou voor altijd!

Liefs Mama