Toen de tweeling geboren werd, ben ik gaan bloggen.

Waarom? Florian kreeg diagnose na diagnose en daarnaast bleek hij dus Down te hebben.

Mensen om mij heen begrepen niet zo goed waarom wij van de radar waren verdwenen en waarom wij geen kraambezoek wilden toen wij na een paar weken naar huis mochten. Kortom, zij begrepen niet wat er aan de hand was. Logisch ook, er was te veel aan de hand. Om deze reden ben ik gaan bloggen. De blogs waren voor familie en vrienden bedoeld, maar ze gingen als een lopend vuurtje..

Er leefden duizenden mensen met ons mee. Daarnaast werd ik dagelijks gebeld voor interviews. Ik gaf er een paar, vaak vanuit het ziekenhuis via de telefoon, al wachtend op de dokter of een uitslag. Het was een gekke tijd..

De reacties van lotgenoten stroomden binnen.

Toen Florian na 4 maanden plotseling overleed, was de schok bij iedereen enorm groot. Duizenden mensen reageerden. Zelfs op RTL Nieuws werd de dood van Florian genoemd.

Na de crematie zei ik gelijk tegen mijn omgeving dat ik – hoe dan ook – een boek zou uitbrengen.

Ten eerste voor zijn tweelingzusje en voor zijn andere broer en zussen.

Ten tweede omdat ik een monumentje wilde voor mijn knulletje.

3 weken na zijn dood werd ik door twee uitgevers benaderd.

4 weken na zijn dood tekende ik het contract.

4 maanden na zijn dood was het boek klaar. Ik had het hele verhaal in mijn hoofd zitten en wist precies wat ik wilde schrijven.

Waarom ik dit vertel?

Sinds het boek is uitgebracht, krijg ik een paar keer per week de vraag van lotgenoten of ik tips en adviezen voor hen heb. Zij willen ook een boek schrijven over hun overleden kindje.

Zoals jullie weten, ben ik aan het revalideren van een zware rugoperatie.

Voor degene die mij niet kennen.. Ik ben best wel hyper en moest in de afgelopen periode gedwongen rust houden. Mijn hersenen maakten echter overuren en toen kwam het idee voor ‘Stichting Nooit Voorbij’!

‘Ik begin een stichting en uitgeverij uit naam van Florian om andere sterrenouders ook te helpen aan een boek. Ik zal hen helpen met schrijven.’

Direct ging ik aan de slag en verdiepte mij in het oprichten van een stichting en uitgeverij.

Ik vroeg Rieta Mulder en mijn beste vriendin Naomi om medebestuurder te zijn.

Rieta werkt voor Make a Memory en heeft Florian gefotografeerd na zijn dood. Ook heeft zij foto’s gemaakt tijdens zijn crematie en bij mijn boekpresentatie.

Al gauw meldden zich ook twee redacteuren en één vormgever en een illustrator.

Maar ik wilde nog veel meer met ‘ Stichting Nooit Voorbij’.

Ik vroeg moeders met een overleden kindje mee te doen met de stichting.

Al gauw kwam het idee om – naast de uitgeverij – ook een webshop te openen met daarin producten gemaakt door moeders van een overleden kindje.

Alle overleden kindjes hebben een eigen lijn, gemaakt door hun moeder

Inmiddels werken hier al 10 moeders met liefde en vol enthousiasme aan mee. (Op het moment dat ik deze blog schrijf zijn er 5 nieuwe aanmeldingen bijgekomen.

“Ik heb gewoon weer een doel, door corona voelde ik mij nóg eenzamer.” Aldus een sterrenmoeder van de stichting.

Alle moeders maken producten voor hun eigen lijn, die vernoemd is naar hun overleden kindje.

Zie de website! Www.stichtingnooitvoorbij.nl

Inmiddels is de akte van oprichting van de stichting officieel ondertekend bij de notaris, is de website af en kunnen wij aan de slag!

Het eerste boek zal een boek worden dat geschreven is door meerdere sterrenouders samen. Inschrijven kan nog!

Wij hopen zoveel mogelijk moeders te kunnen helpen aan een monumentje, juist nu in deze tijd!

Wil jij ons steunen of sponsoren? Of wil jij ook wat betekenen voor onze stichting? Zie de vacatures op de website of mail naar mirjam@stichtingnooitvoorbij.nl

Onze dank is groot!

Liefs Mirjam