Goed nieuws, slecht nieuws Blog 3

24 oktober 2018 24 Door Mirjam
“Zal ik bellen?”
“Ja, ik weet niet. Ik laat de keuze aan jou.”
“Hij is gewoon verkouden. Het valt wel mee.”
“Dan bel je niet..”
“Maar die intrekkingen zijn wel erger en hij heeft echt een ‘brom’ in zijn adem.”
“Dan bel je wel.”
“Maar dan moeten wij gelijk weer blijven, dat weet ik zeker.”
“Ja, die kans zit er wel in. Ander kijk je het nog even aan.”
“Ja dat lijkt mij een goed plan”
5 minuten later:
“Maar de cardioloog had gezegd dat ik beter 10 keer teveel kon bellen dan één keer te weinig toch?”
(Zuchtend) “Dan bel je toch gewoon.”
“Straks lijk ik zo’n overbezorgde moeder.”
5 minuten later:
“Nou ik bel gewoon hoor. Ik vergeef het mijzelf nooit als het naar zijn longen overslaat.”
Dit is dus een steeds terugkerend gesprek tussen Tom en mij.
Wanneer moet je nou naar de dokter en wanneer kan je gewoon thuisblijven. Door het gesprek van de dag ervoor met de cardioloog over zijn operatie maak ik mij om alles zorgen bij Florian. ‘s Nachts check ik meerdere malen of hij nog wel ademt. Een beetje overdreven misschien maar met zijn voorgeschiedenis eigenlijk ook niet te voorkomen.
 
Ik mag gelijk langskomen en ook de artsen twijfelen en leggen hem aan de monitor.
“We houden hem sowieso een nachtje om te kijken of zijn saturatie goed blijft en of het niet overslaat naar zijn longen.”
Samen worden wij naar een kamertje op de afdeling Kinderoncologie gebracht. Alles was verder vol.
Gelukkig blijft hij stabiel en maandag zijn we weer thuis.
Toch merk ik dat hij onrustig blijft. Hij hijgt, drinkt slechter en heeft last van intrekkingen op de borstkas. Mijn arme schat.
Dinsdag heb ik weer contact met de cardioloog. Hij had goed en slecht nieuws.
“Wij hebben Florian besproken in het artsenteam van het AMC & LUMC en besloten om hem eerst aan zijn open ductus te opereren. Wij denken dat hij hier heel erg van gaat opknappen. Hij moet nu te hard werken. Er is dan ook een mogelijkheid dat de gaatjes in zijn hart vanzelf dichtgroeien, ze zijn nu al aan het dichtgroeien. Deze operatie is veel lichter. Hij hoeft niet aan een hart-long machine en hoeft maar een week te blijven. Het is geen open hart operatie namelijk.”
Zijn woorden klinken als muziek in mijn oren.
Mijn smeekbedes zijn verhoord!! Hij hoeft niet die zware operatie! Mijn kleine knulletje wordt nu zoveel leed bespaard!
“Alleen, omdat het niet zo goed gaat met Florian willen wij de operatie zo snel mogelijk uitvoeren.. volgende week of die week daarop waarschijnlijk,” vervolgt de cardioloog.

De kans is groot dat het alleen bij deze hart operatie blijft. We zijn met kerst dus gewoon thuis! Gelijk krijg ik zo’n zin in de kerst!

Ik ben zo opgelucht! Laat het nu maar snel gebeuren ook. De zorgen op dit moment zijn verschrikkelijk.

Een infectie kan al zulke ernstige gevolgen hebben. Met 4 kinderen is het moeilijk de ziektekiemen buiten de deur te houden.
Tot de operatie vermijd ik maar even bezoek en openbare ruimtes.
Maar wat ben ik trots, zie je wel wat een sterk ventje het is!
Update: de operatie zal dinsdag plaatsvinden.