‘Tijdens de narcose sprak ik met mijn overleden zoontje’
Mijn operatie, Eindelijk is het zover. Het moment waar ik tegen opzie, maar ook naar uitkijk. Mijn rug wordt eindelijk geopereerd. Na 2 jaar door gelopen te hebben met een gebroken rug en pijn, is de verlossing nabij. Nou ja.. als alles goed gaat natuurlijk. Meerdere artsen hadden mij gewaarschuwd dat het een risicovolle operatie…
1,5 jaar
Lieve Florian, 1,5 jaar geleden werd jij ‘s morgens wakker. Je lag tegen Celeste aan in de co-sleeper en ik lag aan de andere kant naast jou. Als ik toen had geweten dat het jouw laatste dag zou zijn geweest had ik je geknuffeld, kusjes gegeven en je nooit meer losgelaten. Maar helaas…nog geen 11…
Dagboek 5 dagen na zijn dood
De volgende dag wordt Florians kistje versierd door de kinderen: Florians zusjes, broertje en neefjes. Met handafdrukken maken zij een hart op het deksel. Het wordt tijd om Florian in zijn kistje te leggen, dan kunnen wij er allemaal aan wennen. Ik kleed hem nog een keer om. Het chemische luchtje dat om hem heen…
Gaat de hartpijn over?
‘Gaat deze pijn ooit nog over?’ Een van de meeste gestelde vragen wanneer ik contact heb met een ouder waarvan het kindje net is overleden. Het liefste zou ik willen antwoorden: ‘Ja! Over een paar weken wordt de hartpijn, zoals ik het noem, minder erg en over een paar maanden is je leven weer normaal.’ Maar…
Downsyndroom
‘Mir, ik maak mij zorgen om hem. Ik denk dat hij het syndroom van Down heeft.’ ‘Wat zeg je nou?’ Ik kijk hem verbaasd aan. ‘Hoe kom je daar nou bij?’ ‘Ik heb net met de zuster gesproken en zij vertelde dat de artsen er ook aan hebben gedacht.’‘Ik zie het niet aan hem hoor, ik vind…
Mijn toespraak tijdens de uitvaart van mijn zoontje
Dag lief klein mannetje van mij. Would you know my name, If I saw you in heaven? Daar reden wij dan, weer met zijn tweetjes voor de zoveelste keer op weg naar het ziekenhuis. Je was al vijf weken verkouden en het leek deze week dat je er eindelijk van af was, terwijl je broer…
De toespraak van mijn vader op de uitvaart van Florian
Agnes heeft het accent gelegd op jullie pijn en liefde. Gelukkig is er ook hoop en toekomst. Daarom staat boven mijn deel: Het is niet voorbij! Dat klinkt misschien onbegrijpelijk en hard op een bijeenkomst als vandaag na een week vol immens verdriet en vragen. Vragen als: Waarom Florian? Waarom nu? Het ging toch zo goed? Kinderen moeten toch hun ouders en grootouders begraven en niet andersom? Veel vragen…
De toespraak van mijn moeder op Florian zijn uitvaart
Lieve Mirjam en Tom, Elinde, Julian en Celeste. Lieve familie, vrienden, kennissen. Lieve mensen die op de een of andere manier met de kleine Florian en zijn ouders verbonden zijn. Hier sta je dan als opa en oma, als ouders. Machteloos, verbijsterd, vol verdriet, opstandig, kapot. Zo’n immens groot ondraaglijk verdriet. Pijn.. Daar weten jullie alles van Tom en Mim. Laten we even…
Een gedenkplaats of woonhuis?
“Jeetje Mir, ik begrijp je, maar het huis wordt wel heel erg een gedenkplaats,” zegt Tom terwijl ik weer een bestelling heb binnengekregen en een grote afbeelding van ons knulletje bedrukt op aluminium uit de verpakking haal. “Hoezo? Mag ons knulletje er niet bij hangen dan?” Ik wijs naar de foto’s van de 3 andere kinderen.“Tuurlijk wel, al hang…
2019… een bizar jaar!
Dag lief klein mannetje, En zo is er opeens alweer een jaar voorbij. Een jaar zonder jou. Vandaag was jouw crematie. En dat betekent dat wij alle feestdagen en belangrijke momenten nu een keer hebben meegemaakt. Wat zag ik op tegen de verjaardag van je zusje en jou en tegen jouw sterfdag. Achteraf viel het best…