Slecht nieuws..
Zoals bekend is, heb ik vorig jaar toen ik acht weken zwanger was van de tweeling mijn rug gebroken. Ik weigerde een röntgenfoto en pijnstilling maar ging door de grond van de pijn.Elke dag kwam mijn fysio thuis. Na een paar weken plat te hebben gelegen ging het ietsje beter maar de zwangerschap hielp niet echt mee.
Ik zou foto’s laten maken van mijn rug na de zwangerschap maar alles rondom Florian heb ik de pijn opzij kunnen zetten en focuste ik me volledig op hem. En dat heb ik na zijn dood volgehouden.
Nog steeds heb ik twee keer per week fysiotherapie en sport ik medisch maar ik blijf een zeurende pijn houden en er blijft een bobbel in mijn rug zitten. Eindelijk heb ik foto’s laten maken en de uitslag….is veel slechter dan wij allemaal dachten. Ik blijk een complexe breuk te hebben in mijn rug. Mijn wervel is afgebroken en zit scheef.
Wat nu? De orthopeed zegt dat ik geopereerd moet worden maar raadt mij aan dit in London of Nijmegen te laten doen. De breuk is complex.
Neeee!!! Niet weer in het ziekenhuis! Ik haat het ziekenhuis. Niet weer een revalidatietraject waardoor ik er niet kan zijn voor mijn kinderen.
Ik dacht dat er eindelijk rust in de tent zou komen.
Na onze vakantie spreek ik een tweede orthopeed.. even ruggespraak houden:-) ik hoop dat hij een andere oplossing weet 😬
Maar…. wat een geluk heb ik dat ik toen geen dwarslaesie aan de val heb overgehouden…..😇
Het houdt niet op bij jou hè!maar wat moet moet…..je wilt ook niet eindigen in een rolstoel mop……second opinion is goed….maar heftig weer …je bent net n goed boek….je raakt niet uitgelezen/ blijft boeiend en nieuw……sterkte 💋🤞🤞🤞🤞
Ik had drie jaar geleden drie wervels verbrijzeld. Ben geopereerd in het VU door een Duitse arts. Op een haar na een dwarslaesie voorkomen. 3 jaar revalideren maar inmiddels fulltime aan het werk en lopend. Nederlandse ziekenhuizen kunnen de expertise ook uit het buitenland laten komen. Vraag daar om. Volg je al een poos via Twitter, en nu dan ook op Facebook. Heb veel respect voor jou. Heel veel liefs,
Marijke #tweelingmamma
Lieve Mirjam hoe moeilijk ook deze beslissing is en alweer ziekenhuis altijd doen je wordt er hopelijk beter van en kan je de rest van je leven van je eigen lijf genieten en van de kinderen.
Anders moet je misschien straks achter de rollator 😱 veel sterkte voor de komende tijd we horen vast wel hoe het met je gaat
Ik brak mijn rug in 1992 bij een auto-ongeluk. Totdat ik verlamd raakte in 2007 durfde niemand een operatie bij me aan. Ik ontmoette de orthopeed van de Sint Maartenskliniek in 2007 en hij wist mij precies te vertellen wat ik had en wat ik eraan kon doen. Maar alle opties waren al de revue gepasseerd. Uiteindelijk bleek een spondylodese de enige mogelijkheid nog te zijn.
Na 16 jaar tobben, braces, gips, therapie, verlammingen door afgeknelde zenuwen en oneindig veel pijnstilling kreeg ik mijn rug zonder pijn terug. Ik kan het je echt aanraden.
Aah nee! Het zit ook niet mee, maar mensen wat heb jij geluk dat je geen dwarslaesie hebt opgelopen! Ik hoop dat ze de pijn kunnen wegnemen en je kunnen helpen.
Pff jeetje..
Alhoewel het weer een operatie is een weer ziekenhuis.. zou ik hier echt niet te lang mee doorlopen… straks gaat het fout 🙈
Heel veel sterkte weer xxx
Daniëlle