Van Sinterklaas in huis direct door naar het ziekenhuis. Blog 8

29 november 2018 0 Door Mirjam

“Ik vind Florian erg ziek en wil hem direct laten opnemen, sterker nog, hij heeft direct zuurstof nodig,” zegt de arts.
Ik voel mij schuldig, heb ik nu toch te lang gewacht? Zoals ik vorige week beschreef zijn wij al twee keer naar een kinderarts geweest om hem te laten controleren. De intrekkingen zijn extreem en de piep in zijn longen wordt steeds luider. Het is dit keer Tom die zich erg zorgen maakt.
Vanochtend zaten wij al in dubio of hij weer gezien moest worden. Met mijn familie hebben wij dit weekend een heel programma gemaakt met betrekking tot Sinterklaas en vandaag komt de goedheiligman op bezoek. Dat is zo leuk voor de kinderen.

Hij klinkt zo benauwd maar de situatie lijkt ook niet heel erg verslechterd vergeleken met vorige week en die week daarvoor.. maar de situatie lijkt ook maar niet te verbeteren.
Ik bel met het AMC en leg mijn twijfels voor. Omdat hij dinsdag weer een cardiologisch onderzoek krijgt, overleggen wij of we wachten tot dinsdag of dat ik vandaag even langs de huisartsenpost rijd voor een saturatie check (zuurstof). Wij laten de Sinterklaasviering doorgaan maar ik voel al dat het niet goed gaat met hem. Ik kijk Tom aan en ik zie dat hij hetzelfde denkt. Ik geniet van de viering, gezellig met de familie omdat ik weet dat wij hierna voorlopig in het ziekenhuis zullen liggen.
Mijn gevoel klopt. De huisarts (in het ziekenhuis) hoort bronchitis en stuurt mij door naar de kinderarts. De kinderarts komt snel en constateert wederom een luchtwegeninfectie. Een opname is niet te voorkomen en meteen krijgt Florian weer optiflow. Dat is verwarmde zuurstof met een soort warme druk. Hij reageert er gelijk positief op.
Hij wordt opgenomen in het Spaarneziekenhuis. De klachten die hij heeft zijn geen reden voor een opname in het AMC. Wel houden zij een kort lijntje met zijn kindercardioloog daar. Zijn tweelingzusje mag helaas niet bij hem blijven omdat ze adequaat willen handelen mocht er iets gebeuren met hem.

Mijn hart breekt dat ik mijn babymeisje niet bij mij mag hebben. Ik vind het zo zielig voor haar en ook voor Elinde en Julian. Zij hebben allemaal zo hun moeder nodig op dit moment. Ik baal zo van deze situatie.
‘s Nachts gaat het helemaal niet goed met Florian. Hij verslikt zich tijdens de voeding en komt er niet uit. Zijn saturatie schiet naar beneden en hij wordt bleek.
De zusters en arts komen erbij en na een half uur is hij weer gestabiliseerd.

De volgende ochtend is hij nog steeds erg onrustig en wordt hij extra goed in de gaten gehouden of hij geen longontsteking aan het ontwikkelen is. Hij blijft onrustig en oncomfortabel. Ik zeg dat dit ook komt omdat zijn zusje niet naast hem ligt en dat zij elkaar rustig maken.
Tom komt iets later met Julian en Celeste langs. Ook Celeste had een onrustige nacht gehad thuis.

Zodra Celeste naast Florian ligt, daalt zijn hoge hartslag en zijn te snelle ademhaling. Hij wordt rustig en observeert haar. Celeste lacht naar hem en het lijkt echt of zij non-verbaal aan het communiceren zijn.  Ze vallen beiden rustig in slaap, tegen elkaar aan.
De verpleging en de pedagogisch medewerker merken dit op en overleggen met de artsen. Zij zijn er unaniem mee eens dat deze tweeling niet gescheiden mag worden. Wat ben ik trots op mijn babytjes. De nacht is rustig, geen incidenten en ‘s nachts blijkt Sinterklaas ook nog eens langs te zijn geweest.

Ook in het ziekenhuis kwam Sinterklaas een paar cadeautjes brengen voor Celeste, Florian ,Elinde en Julian

 

Tom komt langs met nieuwe kleding en neemt de was weer mee terug.
‘s Avonds kom ik erachter dat hij mijn Betty Boop nachtjapon heeft ingepakt samen met mijn muizensloffen, waardoor ik die nacht in mijn Betty Boop pyjama en muizensloffen een serieus gesprek met de arts en verpleegkundigen voer omdat zijn saturatie weer omlaag is gegaan 🙈!
Dat is dus de humor tussen Tom en mij:-)

De Cliniclowns kregen ze nog aan het lachen ook!

De verpleegkundige maakt de kamer wat gezelliger en geeft een muziekmobiel.
Het liedje wat afgespeeld wordt is de melodie van: “Waarheen leidt de weg” van Mieke Telkamp! Lekker dan in een ziekenhuis! 😂😂

Florian gaat gestaag vooruit maar wij zijn er nog niet. We gaan duimen dat hij voor 5 december thuis is, zou een mooi Sintcadeau zijn.